poniedziałek, 30 stycznia 2012

Stereotypy w sporcie

Zacznijmy od tego, czym jest stereotyp. Stereotyp z greckiego stereos – przestrzenny i typos – odcisk, wzorzec. Konstrukcja znaczeniowa słowa oznacza uproszczony, schematyczny obraz osób, grup, stosunków społecznych ukształtowany na podstawie niepełnej lub fałszywej wiedzy, utrwalony przez tradycję i trudny do zmiany. [Encyklopedia PWN]

Działania ludzkie często oparte są na wytworzonych przez nich stereotypach. Tak także jest w sporcie. Za przykład mogą posłużyć wyścigi konne, które praktycznie od zawsze kojarzone są z Wielką Brytanią, a jeździec postrzegany jest jako osobę dystyngowaną, pełną wdzięku i angielskiego charakteru. Podobnie jest w przypadku gry w golfa i krykieta. To właśnie Brytyjczycy rozprzestrzenili te sporty pośród wszystkie kolonie i zamorskie tereny.

Mówiąc o Japonii na myśl przychodzi nam oczywiście judo oraz walki olbrzymich zapaśników – sumo. Koszykówka naturalnie łączona jest z najlepszą ligą światową, amerykańską NBA, która jest marzeniem każdego koszykarza. Matadorzy i pikadorzy wywodzą się z Hiszpanii, a ich wyczyny oglądać można było w czasie słynnej Corridy. Z kolei Włosi oczywiście kojarzeni są z piłką nożną, a derby w tym kraju są ważniejsze od święta narodowego. Z czym łączeni są Chińczycy? Oczywiście z małą białą piłeczką i rakietką, czyli ping pongiem. Z tym krajem kojarzona jest także sztukę walki Kung Fu. Nowozelandczycy przypominają nam o jajowatej piłce do rugby oraz o widowisku, jakim jest rodeo.

Tutaj można by jeszcze długo wymieniać kraje, z którymi łączone są poszczególne dyscypliny sportowe, jednakże uważam, że warto zwrócić uwagę na kibiców, będących nieodłącznym elementem wydarzeń sportowych. Portugalia jest krajem, w którym o piłce nożnej rozmawia się bez przerwy, jest ona po prostu nieodłącznym elementem życia ludzi, zarówno starszych, jak i tych młodszych. Mówi się, że gdy sędzia rozpoczyna mecz, nagle ulice pustoszeją, a wypełniają się puby, w których można podziwiać widowisko piłkarskie. Podobnie jest we Włoszech i Portugalii.

Hiszpanie od małego kibicują swojej drużynie narodowej. Powszechnie wiadomo, że piłkarze hiszpańscy są jedyni w swoim rodzaju... pod względem przegrywania trofeów, które znajdują się na wyciągnięcie reki. W kraju tym, co dzień, około pół milion osób zaopatruje się w prasę poświęconą futbolowi.

Z czym kojarzą się Polacy? Akurat my jesteśmy krajem, w którym społeczeństwo kibicuje każdej dyscyplinie sportu, w której biorą udział nasi reprezentanci. Oczywiście znaczna część fanów skupia się na piłce nożnej, ale gdy na tapecie pojawiają się piłkarze ręczni, siatkarze lub skoczkowi narciarscy, wszyscy razem zasiadamy przed telewizorami. To właśnie jest wyjątkowym zjawiskiem wśród Polaków.

Tutaj pojawia się konkluzja. Sport jednoczy ludzi. Dzięki obecności sportu, obywatele kraju, którzy na co dzień toczą między sobą zacięte boje, potrafią łączyć się, wspierać swoich reprezentantów i rywalizować w duchu fair-play. Sport pozwala dostrzec, że jesteśmy wówczas bardzo podobni – cieszy nas zwycięstwo, cenimy upór i dążenie do celu, wytrwałość i konsekwencję. Szlachetna realizacja pozwala nam dostrzec podobieństwa, nie zacierając różnic i pomaga walczyć z głęboko zakorzenionymi stereotypami.

niedziela, 29 stycznia 2012

Czym jest Europian Journalism Centre oraz Women in journalism?

Poszukując rozmaitych stron przydatnych przyszłym dziennikarzom znalazłam Europian Journalism Centre, czy stronę poświęconą niezależnej instytucji non-profit, która swą siedzibę ma w Holandii w Maastricht. Dyrektorem tej instytucji jest Wilfried Ruetten – były szef telewizji cyfrowej i wykładowca na Uniwersytecie Nauk Stosowanych w Salzburgu.

http://www.ejc.net/ Celem Europian Journalism Centre jest zapewnienie dalszego kształcenia i pomoc w rozwoju kariery dziennikarzom oraz pracownikom mediów. Instytucja jest także partnerem i organizatorem przedsięwzięć tworzonych przez firmy, media, organizacje zawodowe, szkoły dziennikarstwa oraz organy rządowe mające na celu wdrożenie działań i realizację projektów związanych z mediami.





http://www.womeninjournalism.co.uk/ Inną ciekawą organizacją jest Women in journalism, której celem jest zapewnienie kobietom, chcącym zaistnieć w mediach, szkoleń i kampanii. WIJ powstało w wyniku zapotrzebowania przez kobiety na tego typu organizacje. Wszystko zaczęło się dwadzieścia lat temu, kiedy to liczba kobiet w mediach znacznie wzrosła. Dzięki WIJ odbywają się liczne seminaria  poświęcone rozmaitym tematom przeznaczonym dla dziennikarzy na różnych szczeblach, włączając dziennikarzy niezależnych. Tematyka badawcza obejmuje także analizę pozycji kobiety w gazetach, stosunek mężczyzn do kobiet jako osób nadzorujących ich pracę itd. WIJ ma za zadanie także promocję talentów dziennikarskich, dlatego do współpracy zapraszani są zdolni studenci.

wtorek, 17 stycznia 2012

Abstrakty...

Za pomocą tej notki, pragnę zaznajomić Państwa z abstraktami dwóch artykułów naukowych. Pierwszy z nich jest w języku polskim, drugi zaś w angielskim.

http://krytyka.org/index.php/artykuy-naukowe/rone/293 - Piotr Siuda

Celem artykułu jest ukazanie plusów zjawiska dziennikarskiej anarchii, czyli dziennikarstwa amatorskiego oraz jego wpływu na społeczeństwo obywatelskie. Internet umożliwia rozpowszechnienie zarówno internetowego dziennikarstwa profesjonalnego, jak i amatorskiego. Ten ostatni rodzaj coraz częściej określany jest mianem anarchii. Pozwala ono na  odejście od hierarchicznych struktur medialnych i zwrócenie się w stronę tych bardziej demokratycznych. Poza tym dziennikarze – amatorzy mogą wykorzystywać rozmaite narzędzia internetowe i publikować to, co im się podoba.


http://epublications.bond.edu.au/cgi/viewcontent.cgi?article=1094&context=hss_pubs - Bond University

Artykuł ten ma zadanie odpowiedzieć na pytanie, czy preferencje płci mają wpływ na edukację dziennikarstwa sportowego oraz czy sport traci na wartości. Sport oraz dziennikarstwo sportowe stanowią niewielki odsetek artykułów i referatów podczas konferencji dotyczących uprawiania tego zawodu, dlatego autorzy podjęli się tego tematu. Poprzez ten artykuł pragną oni opowiedzieć, czym jest sport jako wartość dla dziennikarzy, lekarzy, badaczy i publiczności. Autorzy, na podstawie badań akademickich, opisują tło dziennikarstwa, metodologię, kształtowanie się opinii i badań, przedstawiają także pytania badawcze oraz literaturę ujętą w badaniach, a także opierają się na danych.

środa, 11 stycznia 2012

Współczesne kierunki badań nad kulturą

Media oraz dziennikarstwo, a także dziennikarstwo sportowe coraz częściej są przedmiotem badań przeprowadzanych przez uczelnie wyższe. Poniżej prezentuję zapisy badań, które według mnie są godne uwagi.

http://www.argitalpenak.ehu.es/p291-content/es/contenidos/libro/se_indice_ciencinfo/es_ciencinf/adjuntos/journalism.pdf
Powyższy link zawiera zapis badań dotyczących dziennikarstwa internetowego. Twórcy zapewnili dostęp do informacji ogólnych dotyczących typów mediów internetowych, gatunków dziennikarstwa internetowego, nowości i baz danych, metodologii badań nad dziennikarstwem internetowym, metody badań nad dziennikarstwem uczestniczącym, procedury produkcji, konwergencji mediów, nauczania w ramach dziennikarstwa internetowego i jego oceny.

http://badaniadziennikarstwa.wsiz.rzeszow.pl/pliki/Raport_studenci-calosc.pdf oraz http://badaniadziennikarstwa.wsiz.rzeszow.pl/pliki/Raport_wykladowcy-calosc-po_poprawkach.pdf
W ramach projektu zrealizowano ogólnopolskie badanie studentów dziennikarstwa i komunikacji społecznej oraz kadry naukowo-dydaktycznej, prowadzącej zajęcia na kierunku DiKS. Celem studentów było zebranie opinii dotyczącej jakości i systemu kształcenia oraz oczekiwań studentów względem wyżej wymienionego kierunku studiów. Drugi z raportów dotyczy badania na ten sam temat przeprowadzonego przez wykładowców. W badaniu tym opublikowali oni wyniki dotyczące metody badawczej, czynników dotyczących jakości kształcenia, oceny standardów kształcenia, oceny przydatności studiów dziennikarskich oraz propozycje zmian w kształceniu dziennikarzy.

http://www.swps.pl/images/stories/dokumenty/RAPORT_SWPS_mlodzi_i_media.pdf
Raport „Nowe media a uczestnictwo w kulturze” jest zwieńczeniem badań realizowanych przez Centrum Badań nad Kulturą Popularną. Zespół naukowców postanowił pokazać, w jaki sposób media zmieniają życie młodzieży w Polsce. Raport ten obala także wiele mitów dotyczących wpływu internetu i telefonów komórkowych na życie młodych ludzi.

czwartek, 29 grudnia 2011

Jaki blog odwiedzić? Jakie forum? Jaki portal społecznościowy jest wartościowy?

W poście tym pragnę przedstawić godne uwagi blogi związane z dziennikarstwem oraz dziennikarstwem sportowym, a także fora dyskusyjne poświęcone tym zagadnieniom oraz portale społecznościowe.

Pierwszym blogiem, który przykuł moją uwagę jest blog dziennikarski Pawła Rogalińskiego – niezależnego dziennikarza z Łodzi piszącego artykuły do czasopism krajowych oraz polonijnych m.in. w Australii, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Rosji oraz Irlandii. Jego prace były wielokrotnie nagrodzone przez prestiżowe fundacje i komisje, m.in. przez Komisję Europejską, grupę wydawniczą Polskapresse, AWR Wprost oraz Polską Fundację im. Roberta Schumana. Wspomniany blog dziennikarski przyniósł mu nagrodę dla „Najlepszego Blogera 2008 roku” w kategorii „Życie” oraz „Najlepszego Blogu 2010 roku”. Ponadto otrzymał nominację do tytułu „Młodego Europejczyka Roku”, nadawanego rokrocznie przez Parlament Europejski. Tematami, które najczęściej podejmuje to promocja różnorodności, zwalczanie nietolerancji i wspieranie osób ubogich oraz opisywanie problemów i doświadczeń mniejszości polskiej na świecie.



Autor bloga ponad 20 lat pracował jako edytor i autor newsów sportowych w prestiżowych gazetach na Florydzie. Swoją przygodę z dziennikarstwem rozpoczął w wieku 15 lat i tak do dnia dzisiejszego sport stanowi jego pasję i źródło zarobkowania. Obecnie wykłada dziennikarstwo na Eastern Illinois University. Blog stworzył z myślą o przyszłych dziennikarzach sportowych, chcąc dawać im wskazówki i pomagać w dążeniu do dziennikarskiego ideału. 

 

Jest to blog poświęcony w całości piłce nożnej w Anglii. Zawiera szczegółowe newsy dotyczące nie tylko klubów, ale i poczynań stadionowych poszczególnych drużyn. Wiadomości, które można przeczytać są napisane w sposób zrozumiały i ciekawy. Ponadto twórcy bloga przeprowadzają rozmaite konkursy, m.in. wybór zawodników roku.



Wyszukanie grup dyskusyjnych, które wniosą coś do mojego bloga, było niezwykle czasochłonnym zadaniem, ale wydaje mi się, że się udało. Wszystkie, które znalazłam znajdują się na platformie yahoo.

Felicity Barr specjalizuje się w sprawozdawczości sportowej od 1994 roku. Przez pięć lat pracowała
w radio, następnie przeniosła się do telewizji. W London News przedstawiała wiadomości sportowe, a w 2001 roku została korespondentką sportową w ITV News. Jej pierwszym ważnym zadaniem było sprawozdanie z Wimbledonu. W czasie pobytu w ITV News rozszerzono jej rolę do prowadzenia grup dyskusyjnych mających miejsce w weekendy. W 2006 roku została prezenterką sportową w wiadomościach razem z Trevorem McDonald. Pojawiała się także w ważnych dla sportu miejscach jako korespondentka. Grupa ta ma na celu dowiedzenie się, czym jest korespondent sportowy, prezenter wiadomości, a uczestnicy pragną dać wskazówki przyszłym dziennikarzom i rozwiać ich pewne wątpliwości.


Grupa ta związana jest ze studentami dziennikarstwa sportowego z LNUPE. Chętnie dzielą się oni
wiadomościami, myślami, ciekawostkami, poglądami, artykułami na temat dziennikarstwa sportowego. Grupa ta powstała z myślą o interakcji pomiędzy studentami związanymi ze sportem i dziennikarstwem, ale nie tylko.

Grupa ta składa się z dziennikarzy-seniorów. Dyskusje dotyczą dziennikarstwa sportowego działającego w obszarze radia, telewizji i prasy. Często dzielą się informacjami i spostrzeżeniami dotyczącymi dawnych transmisji dokonywanych m.in. przez PBA Radio, MBC Sports Center oraz Times Magzine.


Facebook – http://www.facebook.com/WislaKrakow, http://www.facebook.com/fcbarcelona, http://www.facebook.com/manchesterunited. Każda profesjonalna drużyna sportowa, działacze, zawodnicy posiadają na platformie Facebook oficjalne konta, za pomocą których kibice mogą śledzić ich poczynania, dowiadywać się o najnowszych informacjach oraz brać udział w konkursach organizowanych na łamach ten najpopularniejszej, najchętniej i najczęściej odwiedzanej strony. Ponadto facebook stał się podręczną aplikacją dostępną za pomocą telefonów komórkowych.
Kolejną, chociaż mniej popularnym w Polsce wirtualnym miejscem jest MySpace lub Twitter. Są to miejsca, za pośrednictwem których fani poszczególnych klubów oraz sportowców mają możliwość wymieniania się spostrzeżeniami i informacjami, co daje pewnego rodzaju forum dyskusyjne. 

 

poniedziałek, 28 listopada 2011

Open Access – wolny dostęp do informacji

Open Access stanowi ważny element pozwalający na dostęp do informacji. OA oznacza więc wolny, trwały, powszechny i natychmiastowy dostęp do cyfrowego zapisu danych oraz treści naukowych i edukacyjnych. Pozwala zatem na zapoznanie się z czasopismami oraz materiałami źródłowymi dotyczących konkretnego zagadnienia, w moim przypadku – dziennikarstwa. OA jest powiązany z ruchem naukowym Open Access Movement powstałym w latach 90. Celem było stworzenie otwartego modelu komunikacji naukowej obejmującego czasopisma otwarte i repozytoria. Dzięki temu każdy użytkownik internetu może swobodnie czytać, kopiować, przechowywać i wykorzystywać materiały do celów naukowych lub dydaktycznych. Dzięki Open Access możemy korzystać z ponad 25 tysięcy czasopism, które udostępniane są za darmo.
Pragnę zaprezentować ciekawe bazy danych, dzięki którym można odnaleźć publikacje dotyczące dziennikarstwa, dziennikarstwa sportowego, turystyki, historii sportu, zdrowia, marketingu sportowego oraz dziedzin z nimi związanych.


http://journalseek.net/– jest to największa baza danych dostępna w internecie obejmująca czasopisma naukowe wydawane przez ponad 4500 wydawnictw. Zawiera obecnie 97694 tytułów. Journalseek zawiera opis tj. cele i zakres, skrót czasopisma, link strony głównej czasopisma, kategorii obiektu oraz numer ISSN, dzięki czemu możliwa jest szybsza identyfikacja czasopism.

http://www.doaj.org/ - katalog czasopism Open Access tworzony dzięki Uniwersytetowi w Lund. Zawiera czasopisma w wolnym dostępie. Wyszukać można czasopisma naukowe w języku m.in. angielskim i francuskim. Obecnie katalog obejmuje ponad 96053 czasopism. Celem DOAJ jest „zwiększenie widoczności i łatwości użycia otwartego dostępu do naukowych i akademickich czasopism”.

http://datadrivenjournalism.net - "dziennikarstwo oparte na danych". Data driven journalism tworzony jest w oparciu o analizę i filtrowanie danych dostępnych online. Celem jest powoływanie się na konkretne dane przy tworzeniu artykułu i interpretowanie ich (załączyć można adresy tych zbiorów lub dodać je w otwartych formatach np. jako dokument tekstowy lub arkusz kalkulacyjny) do napisanego artykułu, dzięki temu czytelnik sam może podejrzeć dane i poddać je dalszej analizie. Daje to możliwość poprawy jakości publikowanych materiałów.


Dwa ostatnie źródła są polską wersją obejmującą dostęp do naukowych czasopism polskich oraz światowych w wersjach elektronicznych dotyczących także istotnego aspektu, jakim jest dziennikarstwo, sport i dziedziny z nimi związane. Są to http://www1.bg.us.edu.pl/bazy/czasopisma/ oraz http://www.bj.uj.edu.pl/~krosniak/Open_Access_1.ht

sobota, 19 listopada 2011

Współczesne badania nad dziennikarstwem

         Badania nad dziennikarstwem prowadzone są przez osoby bezpośrednio związane z tym zagadnieniem i dotyczą zasadniczo spornych aspektów uprawiania dziennikarstwa oraz przepisów prawnych bezpośrednio się do nich odnoszących.
        Współcześni medioznawcy oraz socjolodzy coraz częściej podejmują problematykę dziennikarstwa. Przedmiotem ich analiz jest pytanie: „Dziennikarz to zawód czy pasja?”. Powszechnie wiadomo, że zawód dziennikarza jest formalnie wpisany do Rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy. Coraz częściej dziennikarz postrzegany jako osoba cyniczna, żerująca na ludzkiej tragedii, a nie jako strażnik prawdy i interesów ogółu społeczeństwa. Mimo tego jest to jeden z najbardziej popularnych zawodów w Polsce. Początki dziennikarstwa sięgają XIX wieku. Wówczas po raz pierwszy próbowano zdefiniować osobę zajmującą się działalnością publicystyczną. Dziennikarz przede wszystkim powinien mieć pasję, która odgrywa większą rolę od edukacji i walorów osobistych. Pasja pozwala na pokazanie swojej swoich umiejętności i weryfikowanie wiedzy na dany temat. Dobry dziennikarz, to taki, który dzięki pasji wkłada serce w publicystykę, a co przekłada się na lepsze rezultaty jego działań.
       Kolejnym spornym tematem, poniekąd związanym z pierwszym zagadnieniem, jest fakt, iż w Polsce zawód dziennikarza jest zawodem otwartym, w związku z czym nie trzeba skończyć specjalistycznych studiów właśnie w tym kierunku, aby popularyzować dziennikarstwo. Na polskiej scenie dziennikarskiej mamy mnóstwo przykładów osób będących cenionymi publicystami, mimo wykształcenia zupełnie niezwiązanego z dziennikarstwem. Wśród nich jest wybitny polski reportażysta Ryszard Kapuściński (absolwent historii) oraz Monika Olejnik, znana polska dziennikarka radiowo-telewizyjna (ukończyła zootechnikę).
Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich stworzyło projekt, w którym proponuje podział dziennikarzy na trzy kategorie: licencjonowanych, zawodowych oraz pracowników redakcji. W związku z zamiarem twórców, teksty mógłby tworzyć każdy, ale zgodę na jego publikację wyrażać mogliby jedynie wykwalifikowani – licencjonowani dziennikarze. Według autorki artykułu podział ten zniszczyłby relację pomiędzy dziennikarzami, gdyż dyplom potwierdzający ukończenie specjalistycznych studiów nie zawsze odzwierciedla jakość warsztatu oraz umiejętności dziennikarskie.
        Do obowiązków dziennikarza należy zachowanie tajemnicy zawodowej, prawo do krytyki oraz bezwzględnego głoszenia prawdy. Celem tego jest zachowanie dobrej relacji między dziennikarzem a informatorem. Chodzi o to, aby eliminować wpływy polityczne, ekonomiczne i chronić osobę przekazującą informacje. Rodzi się kolejny problem. W wyniku podania do publicznej wiadomości nieprawdziwych informacji, odpowiedzialność za publikację tych słów ponieść powinien sam autor, czy cała redakcja? W związku z paragrafem 212 kodeksu karnego, który mówi „Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie, karze ograniczenia albo pozbawienia wolności do roku” odpowiedzialność ta spaść powinna na samego „zainteresowanego”. Z drugiej zaś strony redakcja zatrudniając dziennikarza, powinna poniekąd odpowiadać za słowa wypowiadane przez swojego podopiecznego, gdyż osoba ta wystawia „ocenę” całej redakcji poprzez swoją pracę.
        
Źródła:
Gomułka, Anna. Kłopoty z prawem. "Press" 2008, nr 7.
Kto dziennikarzem. "Bez wierszówki" luty 2005, nr 2.
Mikołajewska, Bianka. Artykuł 212. "Polityka" październik 2009, nr 41.